ik zie de maan,
en droom over ons bestaan,
de mensheid wat vaak niet deugd,
geeft veel leed en weinig vreugd,
vanaf de maan kijk ik erop neer,
zie al dat leed,
dat doet zo zeer,
kinderen die net leven,
en hun leven alweer moeten geven,
zou hun leed willen laten verdwijnen,
zodat voor hun ook de zon weer zou gaan schijnen.
Auteur: anjaatjuh | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 05 januari 2006 | ||
Thema's: |