Heel even kijk ik terug.
Naar een leven dat
bijna veertig jaar duurt.
En zie een jarenlange
worsteling met mezelf.
Voel de omslag door
de hulp die ik kreeg.
Besef de vooruitgang
langzaam maar gestaag.
Een spiegel waar ik
vol vertrouwen in kijk.
Een toekomst die ik
positief tegemoet ga.
Verbaasd,verwonderd,
maar heb bovenal geleerd.
Ik draai me om en leef.
In het hier en nu.
Ik houd van de mensen
die om me heen zijn.
Juist door de oogst
van mijn woelige leven..
En daarbij heb ik
mezelf niet vergeten!