Het circus van kwelende clowns
keien die mijn geest bekogelde
langs mijn deur paradeerde onheil
in een stormloop van krijsende waanzin
vermomd met tronies hoog opgetrokken…
In het porselein van mijn toekomst
stormde raaswinden ter vernietiging
ik krijste de lucht ijl, mijn weg kronkelde
de draagkracht wankelde gewis
maar geloof sterkte mijn pad…
Met zekere hand mijn verleden verbannen
de tirannie overheerst met innerlijke liefde
het strompelen betegeld met geheven gang
mombakkesen benevelt door haat en venijn
gespoeld met zilte tranen, gewassen is mijn zicht…
Raira (Ria): | Zaterdag, januari 07, 2006 00:33 |
zeer mooi en indrukwekkend geschreven ik heb het een paar keer herlezen en het raakt me liefs Ria |
|
Cheeke: | Vrijdag, januari 06, 2006 14:13 |
Héél mooi... Liefs, Cheeke |
|
*Emms*: | Vrijdag, januari 06, 2006 12:19 |
mOOI gedicht =) Knuffel en Liefss |
|
Innerchild: | Vrijdag, januari 06, 2006 00:49 |
Aangepast ... :-) ! Mooi gedicht trouwens ... Liefs, Innerchild |
|
Jeffry: | Vrijdag, januari 06, 2006 00:44 |
Sorry moest zijn; "ik krijste de lucht ijl..." |
|
Auteur: Jeffry | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 06 januari 2006 | ||
Thema's: |