Stotteren
Ik wil je graag spreken,
wil je heel veel vertellen
Maar het moet met gebreken,
de woorden blijven knellen
Anderen vertellen vlot
wat ze hebben meegemaakt
Ik wil ook, maar zit op slot
iets wat me zo erg raakt
De woorden liggen klaar,
nog ongesproken,
mijn lippen maken een gebaar,
de woorden komen, maar gebroken,
Na het eerste woord blijf ik steken
Ik herhaal ‘m nog een keer
Ik praat, met gebreken,
woorden komen telkens weer
’t Kan zo moeilijk zijn in ’t leven
Waarom ben ik niet net als zij?
Praten… ’t is je gegeven
Maar waarom is dat anders bij mij?