Naald en draad als een spoor.
Soms denk ik me ikzieikzie -
Ver weg scholen jullie samen, schuilen samen, liever eenzaam
dan alleen.
Andere-ogen-wereld, kun je wel snuffen?
Hebben zij je al verleerd om ver te kijken?
Ik hoopte zo dat je me zoeken zou.
Ik voel me zo compléét, alleen,
terwijl zij bouwen in elk hoekje.
En je kunt me niet ruiken, vol wit en blaadjes;
mijn gedempte stem.