Ik??
Zonet heb ik alles weer gegeten,
het was echt wel weer even zweten…
Maar het voelde rot,
ik had weer mot…
Mot met mezelf omdat het zo klote voelde,
mijn maag draaide zich 100x om en krioelde…
Dit is ook niet wat ik wil,
waarom staan mijn gedachten nou nooit eens stil?
Nu is alles er weer uit en het voelt ook niet fijn!
Waarom kan ik nu niet leven zonder pijn?
want wat ik ook doe,
het is niet goe!!
Ik wil zo graag weer ik zijn,
die ik zo zonder pijn!!
En die ik die altijd zo straalde,
en bijna nooit in haar gedachten dwaalde..
Die ik altijd vrolijk en blij,
als ik hier zo over praat lijkt het niet eens meer op mij!!
Lijkt net alsof ik over iemand anders praat,
alles zit er vast nog.. maar opgeborgen, ver in een laad!!
Ik ben nu zwijgzaam en stil,
ik ben nu ik en voel me kil!
Ik ben niet zoals ik was,
het voelt net alsof ik verzuip in een grote plas!
Dit komt allemaal door een gestoord persoon,
die staat mijn geluk in de weg als een boom..
een boom die niet aan de kant wil,
met zijn bladeren zwijgzaam en stil!!
Die persoon kon niet van mij afblijven,
en ik...ik maar zwijgen..
bang voor alles en iedereen,
iedereen ook maar om mij heen...
Ik lieg iedereen steeds zo voor,
Ik zeg steeds: het gaat goed met mij hoor!!
Terwijl daar eigenlijk helemaal niks van waar is,
ze zien het niet aan mij, of heb ik dat misschien mis?
Het voelt verschrikkelijk ik wil niet meer liegen,
niet meer verzwijgen en bedriegen!!
Misschien dat ik dan weer vrolijk kan zijn,
en weer kan eten zonder pijn!
Ik wil zo graag weer ik zijn,
die ik zo zonder pijn...
En die ik die altijd zo straalde,
en bijna nooit in haar gedachten dwaalde..
Veel liefs