met een vloeiende beweging draait zij haar
been achterlangs om zich heen,
een stervende zwaan.
haar arm reikt naar de torenhoge wolken
alsof zij zoekt naar houvast.
het enige wat ik je geven kan
is mijn hand en mijn zorg
want je plijsters moeten vervangen
en je blaren doorgeprikt
voor de dans je dood betekend
met je kin trots in de lucht
en je onzichtbare vleugels
huilend van verlangen
vlieg je over het podium
en weer ben je de dans ontsprongen