Hou van me en laat me nooit meer gaan,
En hou niet op met bestaan.
Want ik weet niet wat ik zonder je moet,
En wat jou leven wel niet allemaal met me doet.
Maar je kon het niet meer aan,
En je liet je gaan.
Moet ik je achterna komen,
In het echt of in mijn dromen.
Mensen laten me in de steek,
En dan raak ik helemaal van streek.
Zoiets kan ik niet meer aan,
Dus laat me nou maar gaan.
Elke dag weer vechten voor die dag,
Een dag zonder lach.
Is het nou mijn tijd om te gaan?
Want iedereen laat me telkens weer in de kou staan…