Het zonnetje schijnt op deze morgen
De ochtend dauw nog in het zicht
Het gras is nog wat bevroren
Is een prachtig winter gezicht
Dikke jassen, mutsen op, trotseren zo de kou
Lopen door het park een heerlijk rondje
Mijn dochter met haar poppenwagen en roept
Mama kom nu toch eens gauw
Hier is het ijs echt bevroren kan ik er op gaan staan
Nee lieve schat zou het niet doen het is niet sterk
Genoeg voor jou
Maar mijn meisje toch proberen en zegt het ijs even krak
Zegt ze vol verbazing, mama hoe wist je eigenlijk dat
Ik er niet op kon staan nu is mijn schoen een beetje nat
Ja soms zijn mama’s echt wel kundig
Kunnen veel dingen al zien
Mijn meisje huppelt met haar wagen weer verder
En laat het ijs verder voor gezien
eilahtan: | Zaterdag, januari 21, 2006 22:47 |
echt een topper deze zo vertederend niet verklappen hoor dat wij ook alles van onze ouders hebben geleerd heel veel liefs nathie |
|
zotte mie: | Zondag, januari 15, 2006 16:04 |
leuk gedichtje... en welke moeder maakt zoiets niet mee hé ;) groetjes |
|
Anneke van Dijk-Ploeg: | Zondag, januari 15, 2006 15:51 |
al doende leert men..... leuk gedicht! namasté, Anneke |
|
mums: | Zondag, januari 15, 2006 14:30 |
wat zijn wij toch wijs he, heerlijk om dit te lezen. liefs mums |
|
switi lobi: | Zondag, januari 15, 2006 14:21 |
Heeeeeerlijk sfeergedicht! Schattig hè die bewondering van zo'n kind... Liefsliefs, fijne dag! switi lobi |
|
Auteur: myrkvi | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 15 januari 2006 | ||
Thema's: |