Ben het echt even zat
Ik ben het echt even zat
heb het helemaal gehad.
Mijn hart doet niet wat het zou moeten,
resultaat: dikke enkels, dikke voeten.
Dat wordt nu ook weer onderzocht
vanwaar komt al dat vocht?
Had al hoorapparaat, bril en borstprothese
steunzolen, steunkousen, bril om te lezen....
In de steek gelaten door mijn lijf
voel ik me vaak een echt oud wijf....
Ergens weet ik heus ook wel
creër met dit denken m'n eigen hel;
ben uit mijn eigen hemel weggelopen....
en nu moet ik dus maar hopen
dat ik de weg terug weer vind,
naar mijn gezonde, innerlijke kind.
namasté, Anneke
~~~eilahtan~~~: | Donderdag, februari 09, 2006 10:53 |
jou is ook niets gespaard gebleven maar zoals jij schrijft blijf ik jou zeker lezen ik weet zeker dat jij je weg weer terug vindt naar jou gezonde innerlijke kind liefs nathie |
|
loeders: | Zaterdag, januari 21, 2006 22:22 |
Ik kan me voorstellen dat je het even helemaal gehad hebt,ik ben verleden jaar geopereerd aan mijn hart en heb nog steeds last van dikke voeten en zo. heel vervelend. Ik voel met je mee. veel liefs loeders |
|
opgever: | Zaterdag, januari 21, 2006 14:39 |
Ik kan het begrijpen dat je het allemaal even zat was. Ik had ook al 3 weken en een half pijn aan mijn voet. Gisteren naar de dokter geweest en het is ergens een ontsteking, heb een spuit recht in mijn voet gekregen en nu doet het niet zoveel pijn meer. Maar ik was het ook wel een beetje zat. Mooi geschreven raissa |
|
Vandewalle Patrick: | Zaterdag, januari 21, 2006 12:15 |
jij lijf wil niet mee heel herkenbaar des te meer een reden om te proeven van de sprankels van je geest sterkte patrick vandewalle |
|
Peter van der Linden: | Donderdag, januari 19, 2006 14:02 |
Moed houden meid. Aa regen komt zonneschijn en de lente is in aantocht. Blijf positief denken, ook voor jou schijnt straks weer de zon. Een troostknuffie van, Peter. |
|
remie: | Zondag, januari 15, 2006 18:50 |
doorlopen alleen zo kom je er, en dat van die voeten...ach meisje dat heb ik ook, maar ik lief met een gebroken middenvoetsbeentje een half jaar lang...liefs Remie | |
moonwoman: | Zondag, januari 15, 2006 18:47 |
sterkte,ik weet hoe het voelt om fysieke pijn te hebben,mijn pijn is nu op een andere wijze. lieve groeten. |
|
Mathilde: | Zondag, januari 15, 2006 16:57 |
elke stap terug maakt je meer vastberaden om vooruit te komen... jouw eigen bron zal nooit uitgeput raken; vind jij haar zelf niet, dan vindt zij jou! liefs, mathilde |
|
john pol: | Zondag, januari 15, 2006 16:55 |
Sterkte.. | |
Will Hanssen: | Zondag, januari 15, 2006 16:50 |
Heel begrijpelijk en ook erg herkenbaar, zorg goed voor je innerlijk kind en je wordt een gelukkig oud mens mét wat gebreken. Sterkte hoor! Liefs, Will |
|
Nemesis: | Zondag, januari 15, 2006 16:34 |
Blijf bij jezelf en je zult nooit ver van huis zijn. |
|
mums: | Zondag, januari 15, 2006 16:26 |
kan me indenken dat het soms allemaal even te veel wordt, maar kom op jij bent er voor ons, wij zijn er voor jou. liefs mums |
|
Auteur: Anneke van Dijk-Ploeg | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 15 januari 2006 | ||
Thema's: |