In een ieders leven komt het voor
Van ellende en pijn tot verdriet
Soms zo erg dat je geen uitweg meer ziet
Voor jou schijnt de zon niet door
Er is alleen maar duisternis en pijn
Het licht van de zon is dan geen zonneschijn
Niets kan je dan behagen
Niets wil je dan verdragen
Maar verlies nooit uit het oog
Altijd is weer cupido met zijn boog
het leven bestaat niet uit eigenbelang
Zie het meer als een samenhang
Soms treft zijn pijl je recht in het hart
Ben je alles kwijt dan besef je de smart
Van anderen die jou nodig hebben in dit leven
Schroom dan niet om hen jouw liefde te geven
Want zonder liefde is alles waardeloos
Er blijft allen maar passie
Maar dat is o zo broos