vrouw
Er leefde eens een vrouw
een oude vrouw
haar huid die eens zo glansde
haar ogend die eens zo dansten
zijn nu enkel dof
ooit kreeg zij zoveel lof
de jongens waren niet weg te slaan
tje, haar jeugd was snel voorbijgegaan
en dan ontmoete ze die ene
die ene man die haar deed trillen op haar benen
hij viel ook als een blok voor haar
ze kozen voor elkaar
ze beleefden de tijd van hun leven
oh wat wenste ze nu dat hij was gebleven
toen de oorlog begon ging hij mee
vechten, zoals elke mand dat dee
een torpedo trof zijn boot
hij ging dood
na amper 2 jaar
was hij niet meer vna haar
zij bleef achter alleen
haar hart werd langzaamaan van steen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: carol!ne | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||