Het was gewoon zo,
Alsof het zo hoorde.
De woorden, het fluisteren
Het schelden en slaan.
Nooit ergens by horen
Altyd alleen.
Maar nu is het anders,
Nu is het verandert.
Nu zyn er mensen,
Mensen die my nemen zoals ik ben
My niet kleineren
Niet zeggen wat ik niet ben
My niet in een hoekje plaatsen
Maar er gewoon zyn.
En nu,nu pas
Kan ik me omdraaien
En hun uitlachen
En zeggen,
Eindelyk zeggen dat het klaar is
Het is nu over
Eindelyk..voorby.
En het is ze niet gelukt
Ik ben niet kapot,
Ik ben nu sterker
Sterker dan ooit.!