(ypb) prins op het witte paard
de zon richt zijn stralen
naar een blauwe lucht
knipoogt naar donzige wolken
een mooi wit paard galopperend
in de wei waar mijn prins rijdt
richting zeldzame gedachten
langzaam kom je dichterbij
een geplukte roos in je hand
met roze doornen als hartjes
je glimlacht hemels naar me
daar staan we naast elkaar
vol zelfvertrouwen zonder twijfels
dan verklaar je de liefde
en zo rood als een rode roos
val ik bijna flauw in jouw armen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: *BabyLittleGirl* | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||