Verloren in verdrongen tranen
Stilte
enkel stille stilte
ik luister naar de stem
die zwijgt
verschuilend in de echo
van het niets
omdat beklemmende
chaos dreigt
verloren weent de ziel
haar tranen
met innerlijk verborgen
woorden
de toekomst die
zo hemels sprak
lijkt verdwenen naar
onbereikbare oorden
verlangen in nog
gloeiend vuur gedoofd
verdrijvend in as
van herinnering
pijnlijk hard fluistert
nu de eenzaamheid
de belofte was meteen
ook een ontkenning
*Ria Klein Herenbrink*
22 01 06
H.J.: | Maandag, januari 23, 2006 05:30 |
pffff Ria , zit ik na een tijdje weer eens op de freaks, en dan lees ik dit prachtige doch droefmakende dicht. kweet niet zo goed wat te zeggen dan; TROOSTKNUFFFF H.J. |
|
Cheeke: | Zondag, januari 22, 2006 22:24 |
Een echt pareltje. Met oprechte bewondering gelezen! Liefs, Cheeke |
|
Jan van Dord: | Zondag, januari 22, 2006 21:33 |
Ria, wat weer een mooi gedicht klasse !!! jan |
|
cest-moi: | Zondag, januari 22, 2006 17:08 |
wow.. wordt er echt stil van.. heel errug mooi! | |
vlokje: | Zondag, januari 22, 2006 13:13 |
Wat schitterend mooi geschreven, liefs sylvia |
|
HIJ&ZIJ: | Zondag, januari 22, 2006 12:18 |
Een warme knuffel van mij, wil je niet meer van die mooie gedichten schrijven???? liefs, |
|
rainbow_fairy: | Zondag, januari 22, 2006 11:07 |
heel mooi,droef geschreven! groetjes, |
|
Black Lord: | Zondag, januari 22, 2006 10:34 |
prachtig geschreven stil bewonderd warme groet ***Wim**** |
|
Dirk Hermans: | Zondag, januari 22, 2006 09:41 |
ik weet wat voelt het is zo herkenbaar liefs Dirk | |
hiljaa: | Zondag, januari 22, 2006 09:30 |
word stil van dit gedicht! knufliefs--hiljaa-- |
|
mums: | Zondag, januari 22, 2006 01:09 |
wat is dit droevig, eenzaamheid en teleurstelling in ieder geschreven woord. Moet het ook steeds tegen mezelf zeggen, maar het is nooit zo donker of het wordt wel weer licht. knufliefs mums |
|
Roeland Watteeuw: | Zondag, januari 22, 2006 01:08 |
schitterend dit! slaap wellekes xxx |
|
maria : | Zondag, januari 22, 2006 00:58 |
hier wordt ik in en in stil van ik stuur je in gedachte een hele warme knuf met alle liefs, maria |
|
Jeffry: | Zondag, januari 22, 2006 00:53 |
Wat een plaatje Ria... | |
switi lobi: | Zondag, januari 22, 2006 00:32 |
Auw, ik ken dit gevoel maar al tegoed...... Kus.....liefsliefs, slaap lekker! switi lobi |
|
Peter van der Linden: | Zondag, januari 22, 2006 00:27 |
Heel mooi maar wel erg triest en droevig geschreven. Meteen gekeken wat er boven stond. Geen fictie dus, erg voor je! Welterusten en een dikke troostknuffel van, Peter. |
|
erje: | Zondag, januari 22, 2006 00:27 |
zolang er verlangen is, is er nog niets verloren dan is er nog hoop liefs erje |
|
Rien de Heer: | Zondag, januari 22, 2006 00:22 |
Hihi....ik voel me verdrongen in verloren tranen als je er zo lang niet bent, maar gelukkig kreeg ik groetjes.....prachtig gedicht.... Groetjes en trustenkussies, Rien. |
|
Niniki: | Zondag, januari 22, 2006 00:18 |
Phoe.....Ria........ trusten Knuffie Nini |
|
L.Bert: | Zondag, januari 22, 2006 00:18 |
En aan de mens is niets te zien..dan stilte. | |
Anneke van Dijk-Ploeg: | Zondag, januari 22, 2006 00:14 |
heftig! wat een eenzaamheid spreekt hier uit... als de chaos oplost ontstaat weer tweezaamheid... namasté, Anneke |
|
Auteur: Ria Klein Herenbrink | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 22 januari 2006 | ||
Thema's: |