De pijn heb ik verdoofd
ik denk aan jou
en drink nog een kop sterke koffie
mijn gedachten
werpen hun schaduwen vooruit
als een losgelaten wild beest
ik verlang naar je hete kussen
je strelende handen
de warmte van jouw lichaam
de herkenning van de stilte in elkaar
de stilte in mijn geest is enorm
en drukt mij neer immens
dan recht ik de rug
en slaak een diepe zucht
het leven is toch niet zo slecht
het zijn de kleine dingen die het doen.
Augustijntje: | Maandag, januari 23, 2006 08:48 |
gelijk heb je! mooi deze! x! |
|
Dirk Hermans: | Maandag, januari 23, 2006 06:41 |
heel mooi verwoordt groetjes Dirk |
|
erje: | Maandag, januari 23, 2006 00:48 |
ja maar zulke mooie gedachten moet je omzetten in werkelijkheid das echt genieten toch liefs erje |
|
Rien de Heer: | Maandag, januari 23, 2006 00:42 |
Heerlijk verlangend en waar..... Groetjes, Rien. |
|
m@rcel: | Maandag, januari 23, 2006 00:36 |
prachtig geschreven heel mooi Slaap lekker m@rcel |
|
Cheeke: | Maandag, januari 23, 2006 00:34 |
prachtig... Liefs en welterusten, Cheeke |
|
L.Bert: | Maandag, januari 23, 2006 00:29 |
Klinkt toch ook wel verward.. | |
Niniki: | Maandag, januari 23, 2006 00:24 |
mooi........... Knuffie Nini |
|
Auteur: moonwoman | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 23 januari 2006 | ||
Thema's: |