Dicht gedicht draag ik op aan An(n)a.
De haren op je armen
staan als prikkeldraad
al je soorten angsten staan
in de facetogen van je twijfel.
Bij het knoopsgat van je lege mond
kan ik niet meer aanknopen
met woorden van
liefde en beminnen.
En met je spijkerschrift
van woorden
nagel je mij
op grond van
valse beschuldigingen.
Ieder woord dat je uitbrengt
is gewogen met het tegengewicht
van je haat.
Zoals je daar staat
heeft het woord liefde
geen klinkers meer voor ons
om een pad te effenen
naar fideel.
guinevere: | Vrijdag, januari 27, 2006 21:02 |
ik ga hier geen onzinnige gedachtengang aan vastbinden, want zoals je het hebt neergezet, is het al een geheel.dat kan ik alleen maar verpesten, daarom alleen: mooi gedicht liefs roos |
|
Renate-td-: | Vrijdag, januari 27, 2006 17:06 |
Ik ga je even mailen :) knuf | |
Auteur: sergev2005 | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 26 januari 2006 | ||
Thema's: |