altijd als ik wegging
stond je kleiner dan je was
je aandacht uit te stralen
je zwaaide dan precies zo lang
als ik die keer weer nodig had
om te ontkomen aan je warme blik
misschien liep ik sneller
toen ik van jou ziekte wist
altijd als ik aanliep
zat je naar mij te kijken
verlegen glimlach achter een raam
later wachtte je niet meer
lag je op de bank verkramp
te vechten met je onmacht
ik wist al lang niet meer
waar ik moest kijken
Klaes: | Vrijdag, januari 27, 2006 17:58 |
rakend mooi groet/klaes |
|
fredie: | Vrijdag, januari 27, 2006 15:45 |
schitterend van uit je hart geschreven Love Fredie |
|
~~~eilahtan~~~: | Vrijdag, januari 27, 2006 14:54 |
erg zwaar hoor prachtig met veel gevoel geschreven liefs nathie en een dikke knuffel |
|
erje: | Vrijdag, januari 27, 2006 13:48 |
maar je bent wel blijven kijken al was het stieken jou moederhart is er altijd voor haar liefs erje |
|
Peter van Tiel: | Vrijdag, januari 27, 2006 13:42 |
Dit komt recht uit je hart. Troostknuffie, Peter. |
|
Niniki: | Vrijdag, januari 27, 2006 11:17 |
Phoe........moeilijk.... Knuffie Nini |
|
_Zonneschijn_: | Vrijdag, januari 27, 2006 11:13 |
Knuffel! Liefs |
|
Auteur: Riann | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 27 januari 2006 | ||
Thema's: |