Vraag me niet
waarom ik huil
ik ben reeds gestorven
slechts mijn zwijgen
vult de stilte
waarin jij wacht
tot ik weer ademhaal
Ik voel je smekende handen niet
strelend alsof ik pijn heb
het ijs in mijn aderen
is eindelijk bevroren
en ik herinner me niets
meer dan ik wilde
vergat ik het leven
sergev2005: | Woensdag, februari 01, 2006 22:49 |
amai renate, jij hebt oog voor gevoel. Ik zou niet graag in je blik willen staren als ik je zie schrijven. | |
hiljaa: | Zaterdag, januari 28, 2006 21:03 |
treurig mooi! knufliefs--hiljaa-- |
|
cest-moi: | Zaterdag, januari 28, 2006 13:22 |
heel errug gevoelig neergezet.. echt mooi.. sterkte!! |
|
Rien de Heer: | Zaterdag, januari 28, 2006 10:18 |
Triest maar wel een gedicht dat me als zo vaak heel erg aanspreekt.... Groetjes, Rien. |
|
Peter van Tiel: | Zaterdag, januari 28, 2006 01:27 |
Wel een beetje triest gedicht na de positieve gedichten dag. Waarom nou? Troostkunffie, Peter, |
|
£lfje: | Zaterdag, januari 28, 2006 01:18 |
donkere periode wss toch mooi verwoord, werd er stil van maar onthoud er komt altijd ergens warmte en licht vandaan veel sterkte £lfje |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 28 januari 2006 | ||
Thema's: |