Zelfs met je buien
Hagel, regen, onweer
Blijf ik in je druppels lopen
Ik vang ze op
Ze doen wel heel veel zeer
Echt, je bent niet zo hagelwit
Eerder zwart bevlekt
En stilte voor de storm
In de hemel bedekt
Het is, denk ik
Dat ik de zon niet zo aanbid
Was ik rood verbrand
En op stralen verliefd
Had ik allang een paraplu
Als een parasol in’t zand