Ben ik oppervlakkig,niet diepgaand,en onrustig in mijn schrijven?
weet dan dat dit geen opzet is,maar een poging om de wereld om
mij heen tot normale niet opgeblazen proporties terug te brengen.
Tijd te winnen,door kortere zinnen,alleen ben ik mij soms aan
het afvragen;waarom dit alles,waarom zelfs deze innerlijke strijd?
Mijn leven is kort en zo voorbij,ben ik gehaast in mijn opzet?
de zelftwijfel steekt de kop weer op,en niemand zit erbij.
Gert: | Woensdag, februari 01, 2006 14:04 |
Niet zo twijfelen, nergens voor nodig! Liefs, Gert |
|
m@rcel: | Woensdag, februari 01, 2006 13:33 |
heel mooi verwoord Knuff m@rcel |
|
hiljaa: | Woensdag, februari 01, 2006 10:26 |
soms denk ik achteraf heb ik dat geschreven! ?? toch het komt uit het hart dus ik blijf je zeker lezen! knufliefs--hiljaa-- |
|
Mathilde: | Woensdag, februari 01, 2006 09:14 |
iedereen mag vinden wat hij / zij vindt van jouw gedichten maar van belang is dat jij er iets mee kunt, het is jouw gevoel en jouw schrijven.. wie het niet bevalt leest gewoon niet! liefs, mathilde |
|
L!@: | Woensdag, februari 01, 2006 07:30 |
ik denk dat iedere dichter wel eens twijfelt over zijn eigen capaciteit/talenten.. liefs, L!@ |
|
DrieGeetjes: | Woensdag, februari 01, 2006 02:51 |
Zelftwijfel steekt in de kop, en ze is er altijd geweest. :) Een groot goed, de zelftwijfel. Zij geeft aan dat je verandert (kunt veranderen). ;) ;o)x En als niemand erbij zit? Sta dan op. ;) |
|
Auteur: moonwoman | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 01 februari 2006 | ||
Thema's: |