In Boedapest, Praag en in Rotterdam,
daar was het, dat ik hem tegenkwam.
De metro, meestal hartstikke vol,
en ik voelde me als een mol.
Want je rijdt wel rond
meters diep onder de grond..
Ik voelde me ook wel wat benard
want het ging ontzettend hard.
Je bent nog niet half ingestapt
of de deur wordt al dichtgeklapt.
En door al die steile trappen
loop je ook nog naar lucht te happen.
Maar ja, het is wel “de”manier
om te komen van daar, naar hier.