wat vluchtig rimpelingen
blauw kleuren cirkels liggend om de zon
jouw ogen stralend net zoals uit gouden bron
de dag dat jij mij zomers zo een glimlach
schuchter schonk tegen de koude van de dag
de koffie geurt als hete morgentroost
en wij, net als wat vluchtig rimpelingen
voelen elkaar en geven zilverringen
van trouw, eeuwige beloftes man en vrouw
zelfs winterlege takken vragen
liefde die mij raakt, jou, ons
als een gesmeek bij ‘t vallen van de bladeren
maar morgen zal de zon weer opstaan, draaien
wind zal dan zachtjes stil terugzwaaien
en ik zal leven, blijven vasthouden aan jou.
**********
sunset 07-02-2006
**********
Dirk Hermans: | Dinsdag, februari 07, 2006 19:46 |
supermooi groetjes Dirk |
|
elze: | Dinsdag, februari 07, 2006 17:19 |
geweldig gedicht Sunset laifs,,elze |
|
hiljaa: | Dinsdag, februari 07, 2006 09:38 |
heb al een pot koffie op! weer zeer mooi dit! knufliefs--hiljaa-- |
|
switi lobi: | Dinsdag, februari 07, 2006 08:30 |
Zacht voel ik langs mijn wangen strijken frisgeurend groene voorjaarswind ik zie de eerste bloempjes prijken hoor een lach van voorjaarkind...... Liefsliefs lieve sunset en een dikke kus....switi lobi |
|
~~~eilahtan~~~: | Dinsdag, februari 07, 2006 08:25 |
fantastisch mooi deze liefs nathie |
|
remie: | Dinsdag, februari 07, 2006 08:20 |
hoe heerlijk....liefs Remie | |
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 07 februari 2006 | ||
Thema's: |