“Woorden onuitgesproken,
Die aan jou toebehoren.
Nooit heb ik de moed gevonden
Om ze jou toe te fluisteren.
Angst dat me tegenhield,
Heb ik nooit kunnen overwinnen.
Berustend op hele kleine dingen,
Dat zich ophoopt tot iets groots,
Wil ik je nu laten weten
Dat ik je niet ben vergeten,
Dat ik heel veel van je hou.
Want dit zijn de woorden
Die je altijd horen wou!”
Hein Brocks: | Vrijdag, maart 03, 2006 18:30 |
Je hebt wel een heel erg hoge dunk van jezelf of niet?? Dit gedicht is al 9 jaar oud dus zeker niet voor jou! Je spoort echt niet laat me toch gewoon met rust. | |
Sherl: | Vrijdag, maart 03, 2006 18:17 |
Dit zal wel weer voor mij bedoeld zijn.. pfffff of zijn dr nog meer vrouwen geweest bij wie je de liefde niet kon tonen???!!!!! Stomme sul die je bent! En ja!! Je doet alles, echt alles verkeerd. Je wil alleen denken dat je helemaal geweldig bent!! Mietje! Bah! Ben blij dat je wegblijft uit Oss, maar dit moest ik toch nog ff kwijt. Achterlijke gedichten!!!i.p.v. dat je t gewoon tegen je geliefde zegt!!!!!!! | |
Auteur: Hein Brocks | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 07 februari 2006 | ||
Thema's: |