Nachtmens
Licht u mag niet komen, weiger uw natuur
laat mij nog langer van dit donker drinken
laat mij nog even spelen met dit late uur
Toe wacht gedwee en blijf nog even onder water
zo rap u zonk in zee, zo kort gaan dromen mee
toe licht, blijf nog even liggen - en kom wat later
Maar onverbiddelijk is uw aard en zo uw wet
want daar ontwaakt uw eerste straal, zie de stakker
toch eens kruipen, langs de randen van mijn bed
Vaarwel nacht, u was een goede vriend
maar ik ben niet bij macht, de zon te keren
waaraan hebben wij - dit toch verdient?
Waren wij niet altijd zonder kwaad
o vroege vogel, ik vraag u raad
hebben wij het daglicht ooit geschaad?
Maar de vogel zwijgt als dood en zo de morgen
zie met weemoed, laatste resten schaduw
en hou me dan stil - onder de lakens verborgen
F.