Tranen kletteren neer
Tranen vormen zich een weg
Stil druppelen ze over mijn wang
Opeens,zomaar helemaal uit het niets
Houdt ik mijn tranen niet onder bedwang
Ze kletteren neer net zoals regen
Uiteindelijk vormend tot een plas
Net zoals buiten in de natuur
Wou ik dat het bij mij ook over was..
Geen tranen meer, geen verdriet
Gewoon ik wil gelukkig leven
En genieten van dit bestaan
Misschien af en toe op wolken zweven
Alsjeblieft, toe..laat me het even voelen
De pijn en het verdriet is nu teveel
Help mij..naar het zoeken van mezelf
Want nee ik ben niet langer heel. .