Als een zwaan in elegante souplesse
glijden zijn schaatsen over schonend wit
op een intro van de “Godfather” hemelsbreed
vanuit een spreidstand naar een “Mazurka”
draait de tornado om zijn as vol passie…
Zijn “triktrak’ pasjes verheugt het publiek
in een harmonieuze afzet naar de “Axel Paulsen”
het lijf in lijn met strekking naar de hemel
in wenteling naar een halve “Rittberger”
landt de furieuze drift op het beslagen ijs…
Hoe schoon uit zijn zitpirouette naar de “Waage”
in opdraai om kristallen sterren te willen plukken
waagt hij nog eenmaal in verrukkelijke extase
in een onfeilbare kuur, de serpentine achterwaarts
om het goud te betasten die hem na afloop siert…