Luister maar heel even
er is niets wat men niet kan zien
fluweel wikkelt zich om vingers
die tippen op naakte huid
Zomerse bloemen kwamen uit knoppen
hingen hun blaadjes in een plas
het hout wat rechtop gezet was
leek schots en scheef
We hakten beelden uit steen
plaatsen ze bij huis
ze vlogen weg van het erf
een koppel wilde ganzen
Op weg naar een verborgen plekje
waar rust nog in
volle tevredenheid heerst
Anneke v/d Wel: | Maandag, februari 27, 2006 23:24 |
Mooi geschreven! Liefs Anneke |
|
cest-moi: | Dinsdag, februari 21, 2006 15:13 |
sluit me helemaal bij onderstaande reacties aan.. ontzettend mooi en met plezier gelezen! liefs cest-moi |
|
Marjolein.: | Dinsdag, februari 21, 2006 08:48 |
Zo bijzonder, hoe jij schrijft. Echt waar ! Mijn bewondering heb je. Liefs, |
|
jaŠky: | Dinsdag, februari 21, 2006 08:19 |
Heel mooi jacky |
|
sergev2005: | Dinsdag, februari 21, 2006 00:49 |
mooie laatste paragrafe, in een mooi gedicht. | |
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 21 februari 2006 | ||
Thema's: |