Mijn leven
Geboren:
Toen drie weken te laat,
Nu negentien jaar geleden.
Mijn ouders hoopten op een jongen,
Een meisje ben ik geworden.
Geboren, zes jaar later als mijn zus,
Nog geen opvolger dus.
Eigenwijs en een grote mond
Niet omdat ik het stoer vond
Nee, om liefde en aandacht heb ik gevraagd,
Is het echt raar als je je daar aan waagt.
Ben mijn eigen leven op gaan bouwen
Zonder het gevoel dat er mensen van me houwen.
Een teken van liefde
Een glimlach, een knuffel of een kus,
Niets van dat alles dus.
Alleen en zelfstandig ben ik opgegroeid,
Niemand die zich ooit met mij bemoeid.
Voor de buitenwereld lach ik tegen iedereen,
Wie ik echt ben, dat weet niemand.
Wie luistert er naar mijn verdriet,
Geen tijd,
Geen zin,
je beeld je maar wat in.
Pa & Ma teveel verdriet hebben jullie mij aangedaan,
Ik kan nu beter weg gaan.
Ver hier vandaan,
Misschien dat jullie mij dan ooit begrijpen gaan!
3-3-06