Mijn buurvrouw en ik.

Met mijn buurvrouw heb ik,
een zeer goede band.
We vertellen lief en leed aan elkaar,
en dat al meer dan dertig jaar.


Veel steun heb ik van haar ondervonden,
en ik hoop zij ook van mij.
Elf februari moest ze me wat vertellen,
en haar gezicht straalde blij.

Haar dochter was zwanger,
wat was ik blij voor haar.
Ook wel een tikkeltje jaloers,
maar dat onderdrukte ik maar.

Ja, we vertellen elkaar alles,
het goede, maar ook het slechtte nieuws.
Daar zou dus een kindje komen,
mij werd er een ontnomen.

Dat hoorde ik de volgende dag,
,savonds om een uur of zes.
Toen kwamen hier twee agenten,
en belde op dit adres.

Zij vertelde mij het droevig nieuws,
mijn zoon was er bij.
Je weet niet wat je dan moet doen,
maar buurvrouw kwam en hielp mij.

Ja, een echte vriendin is zij,
ik kan van haar op aan.
Als ik hulp nodig heb,
klop ik nooit tevergeefs bij haar aan.