Pa
Pa jij bent niet meer
Toch moet ik zo vaak
Aan jouw denken
Die mooie gedachten aan jouw
Voelen als kleine geschenken
Voel dan het geluk van toen
Jij hielp mij met de veters
Van mijn schoen
Een gat in mijn hoofd
En jij geeft mij troostend een zoen
Mooie gelukkige gedachten
Wist ik veel, wat van het leven te verwachten
Het was toen zo simpel
Om gelukkig te zijn
Een lach, een knuffel
Weg was de pijn
Jij lachte al mijn zorgen weg
Ik wou dat het nog zo makkelijk kon gaan
Is het vreemd dat ik dat zeg?
Ach ik laat mijn gedachten te ver gaan
Zal er nu voor mijn eigen kinderen moeten staan
Proberen ze net zulke fijne jeugd herinnerringen te geven
Als jij hebt gedaan
Herinnerringen voor het leven
Herinnerringen van geluk
Zulke, die gaan nooit stuk
Pa al ben je er niet meer
Ik wil je voor die kleine geschenken bedanken
Ik vergeet ze nimmer meer…
Auteur: kronkel | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 05 maart 2006 | ||
Thema's: |