Sneeuw
Ik kijk naar buiten,
zie mijn zelfreflectie in het raam
terwijl ik sneeuwvlokken aan mij voorbij zie gaan.
Klamp mij vast aan een warme mok chocomelk
trillend van de kou omdat ik net door teveel sneeuwballen ben geveld
Ik kijk naar buiten,
Zie mijn zelfreflectie in de ruiten
Zie sneewvlokjes dartelend door de lucht...
En in de sneeuw zijn 2 voetsporen afgedrukt
de ene stond voor liefde, de ander stond voor geluk
de ene stond voor jou, de ander stond voor mij
Eventjes kon ik het voelen, eventjes kwam het heel dichtbij
Het maakte niks uit uit wat je ook zei..
het klonk toch wel fijn
en al was je stil, genoot ik stilletjes van het samenzijn
En ik weet ook wel dat het eigenlijk allemaal niet zo is
maar ik weet ook dat het toch ergens binnen in mij zit
En ook al zal het er misschien niet van komen
toch, blijf ik heel stiekem hopen en dromen
...Dan komt de zon en laat alles smelten wat zo had moeten zijn..
zelfs mijn reflectie verdwijnt
en er rest nog enkel schijn