Niet denkend aan de pijn,
Hem afvragende als mensen hem zouden missen,
Moest hij er niet meer zijn…
Bloed loopt langs zijn pols
En langs de schaar waarmee hij denkt een einde
Te maken aan dit nutteloos leventje…
Langzaam blijft hij verder gaan,
De verlossing nabij,
Terwijl tranen de weg afwandelen
Van zijn oog en belanden uiteindelijk
Op de bloedende pols…
Terwijl hij maar verder gaat,
Denkend aan zijn familie en vrienden
Die hij niet eens heeft,
Denkend aan dat mooie meisje,
De enigste reden waarom hij nog leeft…
Hier en nu wil hij er een eind aan maken,
Teveel tranen verspild aan mensen die het niet waard zijn,
Hier en nu wil hij er niet meer zijn,
Jarenlang van teveel pijn…
Terwijl hij zachtjes zijn ogen sluit,
De schaar naast hem op de grond,
Denkt hij aan het mooie moment,
Dat niet eens bestond.
Wegzinkend in zijn eigen fantasie,
Terwijl hij bewusteloos raakt,
Lopend met zijn gedachten ver weg van hier,
Om aan te kijken, geen plezier.
Waarom zou iemand zoiets doen?...
Iets dat zoveel pijn vraagt,
Het moet wel heel ver zijn gekomen,
Ik geef hem vlug een zoen,
Neem de gedachte van hem weg!
En geef hem een leven waarvan hij kan dromen…