Geboren als een meisje,nu ben ik een vrouw
maar de vraag is of ik dit wel zo wou.
Een vrouw hoort met haar moeder te praten
als dat niet gebeurd vormt dat grote gaten.
In mijn jeugd heb ik haar bezorgdheid moeten missen
nu hoop ik dat ik de negatieve gedachten kan wissen.
Ik wil later gelukkig en gezond zijn
zonder veel ellende en terugkerende pijn.
Een gezin, dat is toch wel een droom van mij
liefde met een ander delen, dat maakt medenk ik blij.
Maar de toekomst, ja dat is een moeilijke stap
Ik zie op tegen het heden en ben bang voor de volgende klap.
Daar moet ik niet aan denken; Zie het zonnig in
dan krijg ik,hoop ik, in het leven weer veel zin!