ik kan het niet helpen
Liefde is iets wat ik ken
Iets wat ik nog nooit vergeten ben
Maar soms is het me veel te veel
Dan krijg ik rillingen als iemand me streelt
En al heb ik dan een vriend dan heeft die ander me ook verdient
Dan weet ik niet meer wat ik moet
En laat ik alles gewoon toe
En gaat die jongen dan te ver
Dan doe ik er niets aan
Dan blijf ik verstijfd staan
Dan zeg ik niets en kijk niemand aan
Totdat hij weer weg moet gaan
Dan is mijn schuld gevoel zo groot
Dan is het pure nood
Dat ik tegen niemand zeg
Wat ik toen heb meegemaakt
En wat ik dan wil weten
Is hij mij vergeten
Zou dit ooit nog verder gaan
Iets wat ik nog nooit vergeten ben
Maar soms is het me veel te veel
Dan krijg ik rillingen als iemand me streelt
En al heb ik dan een vriend dan heeft die ander me ook verdient
Dan weet ik niet meer wat ik moet
En laat ik alles gewoon toe
En gaat die jongen dan te ver
Dan doe ik er niets aan
Dan blijf ik verstijfd staan
Dan zeg ik niets en kijk niemand aan
Totdat hij weer weg moet gaan
Dan is mijn schuld gevoel zo groot
Dan is het pure nood
Dat ik tegen niemand zeg
Wat ik toen heb meegemaakt
En wat ik dan wil weten
Is hij mij vergeten
Zou dit ooit nog verder gaan
Reacties op dit gedicht
| wiccameid_aarde: | Zondag, maart 19, 2006 10:00 |
| he ankie! ik hoop dat je nooit verder gaat dan je al hebt gedaan, en inderdaad bij de les blijven!! succes, ook met verdere gedichten lientje |
|
| fredie: | Donderdag, maart 09, 2006 18:48 |
| ja bij de les blijven en gewoon nee durven te zeggen, mooi neer gezet love fredie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ankie_liefie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||