Buiten in de kilte staat de schommel,
Op zich wachtend om terug bereden te worden,
Helemaal alleen in de vriezende kou,
Op zich wachtend in de ochtenddauw.
Het gelach van gierende kinderen,
Waar hij een hele winter zat op te wachten,
Tot de zomer hem van de eenzaamheid bevrijdde,
En het kind op de schommel hem weer zou leiden.
Plezier voor de hele familie,
Op schommelen staat geen leeftijd,
Mama de dochter zachtjes duwt,
Terwijl papa zich in het zonnetje schuwt.
De wind door de haren heen,
Een gevoel van vrijheid zoals geen één,
Geduwd worden naar de hemel omhoog,
Samen met een lach en de van de regenboog!...