Als murphy's law
heeft het lot gesproken
niets is eerlijk verdeeld
zo ook tragedies niet
ik kijk eens om me heen
en zie het leed van mensen
onbeschrijfbaar erg wreed
en ik sta er midden in
Nooit zal het leven eerlijk
dat wist ik al
maar ik had het graag een beetje
een klein beetje eerlijker gezien
Waarom moet zei zoveel leiden?
Waarom word die ander bedrogen?
Waarom moet hij het leven verlaten?
Waarom krijgt die alles op zijn dak?
Ik sta hier tussen
vrolijk ongedeerd,
maar ik kan niet wegkijken
al dit leed zal nimmer
nimmer worden omgekeerd
het is niet uit te beelden
wat zei moeten doorstaan
en nu het weer zo ruig is
blijft het lot toeslaan
als het mis gaat,
gaat het ook goed mis
gaat het allemaal tegelijk mis
en ik sta er middenin