Ik loop door het weiland van het leven
schuchter kijkend wat het mij nog biedt
het schaarse geluk aan mij gegeven
pluk ik weer de bloemen van verdriet
de nacht is slapeloos en vol met woelen
weer val ik in de sloot vol ongekende pijn
ik bid heel zacht naar Hem hierboven
laat me toch nog ondanks alles: gelukkig zijn
geef me de kracht de zon te blijven zien
laat me sterk zijn als een honderdjarige eik
geef me de moed opgewekt te aanvaarden
want het is onrechtvaardig zoals ik bekijk
mijn vaas bloemen met verlies jaartallen
breid zich elk jaar maar verder uit
ik tel mijn tranen op de vroege ochtend
als de dauwdruppels op het fluitekruid
* * *
lees ook gedicht gister
Anneke van Dijk-Ploeg: | Dinsdag, maart 14, 2006 22:34 |
hopelijk heeft je vader geen lange lijdensweg; heel veel kracht, licht en liefde gewenst om te kunnen omgaan met deze fase in jullie leven. liefs, namasté, Anneke |
|
L.Bert: | Dinsdag, maart 14, 2006 16:49 |
Gewoon een knuffel. | |
Bengelmans: | Dinsdag, maart 14, 2006 15:14 |
prachtig neergezet groet bengelmans |
|
Gert: | Dinsdag, maart 14, 2006 14:44 |
Wow! Prachtig mooi!! Liefs, Gert |
|
hiljaa: | Dinsdag, maart 14, 2006 14:38 |
mijn vader is nu bijna 3 jaar geleden overleden! voel jou angst en pijn! knufliefs--hiljaa-- |
|
Reiger: | Dinsdag, maart 14, 2006 14:17 |
Duidelijk droef nog.... Toch wel héél mooi verwoord |
|
fran92: | Dinsdag, maart 14, 2006 13:59 |
zo herkenbaar,, we moeten maar blijven hopen dat het geluk ook voor ons komt,, en dat jij straks een vaas vol geluk bloemetjes hebt staan,, veel liefs fran92 |
|
Artifex: | Dinsdag, maart 14, 2006 13:44 |
Dikke troostknuf... Liefs, Artifex. |
|
lachebekje1988: | Dinsdag, maart 14, 2006 13:01 |
Indrukwekkend, sterkte. Lachebekje1988 |
|
Annemieke van der Ven: | Dinsdag, maart 14, 2006 11:10 |
Ook even terug gelezen... wens je heel veel sterkte... liefs Annemieke |
|
lommert: | Dinsdag, maart 14, 2006 10:45 |
zo intens geschreven vanuit je gemoed...met bewondering gelezen xxliefs willem |
|
Peter van Tiel: | Dinsdag, maart 14, 2006 10:31 |
Ik heb net ook je gedicht van gisteren gelezen. Ik ken je verdriet. Ik heb in de jaren '90 mijn beide ouders verloren. Nogmaals veel sterkte jullie allemmaal. Dikke knuffel van, Peter. |
|
Raira (Ria): | Dinsdag, maart 14, 2006 08:48 |
ik stuur je een vanuit hier een geluksbloem en wens je daarmee weer positiviteit toe herkenbaar hoor maar er komt weer een tijd...........ja echt liefs knuff Ria |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 14 maart 2006 | ||
Thema's: |