de zon.
iedere dag sta jij aan de hemel,
te stralen als een zon.
soms word je verscholen,
achter een dikke donkere wolk.
een wolk vol met regen,
met hagel en sneeuw.
maar steeds trek jij aan het laatste eind,
en schijn je weer zin vol.
door jou kunnen de plantjes groeien,
en staan de koeien in de wei.
kunnen stammen in Afrika leven,
zonder angst en pijn.
de angst dat je nooit meer terug komt,
en we allemaal moeten sterven.
want zonder jou warme stralen,
zal niemand het eind van de wereld halen.
dus warm en schattig zonnetje,
blijf nog heel lang aan de hemel staan.
zodat wij met z'n allen,
nog heel lang mee kunnen gaan.
10-03-06