schuitje de vrijheid, het werd eens tijd
Handen aan het zeil met de blik fier vooruit
Dapper varend over zee met zijn nieuwe schuit
Deze eerzame schipper was ingetogen blij
Want als een vogel uit de kooi was hij eindelijk vrij
Geen oog voor de slagregens tegen zijn capuchon
Slechts zijn blik op het ruime sop tot aan de horizon
Huis en haard liet hij achter met een snik en een traan
Zijn vrouw was er met de buurman vandoor gegaan
Zijn kinderen gaven hem van verwaarlozing continu blijk
Zelfs in de rechtszaal ontnam het lot hem zijn gelijk
Zonder bezittingen, als een ware ontheemde
Met het geluk dat op hem wacht, daar in den vreemde
Dirk Hermans: | Vrijdag, maart 17, 2006 22:51 |
knap verwoord groetjes Dirk |
|
Moederlachebekje1988: | Donderdag, maart 16, 2006 23:54 |
Heel mooi verwoord. Moederlachebekje1988 |
|
ijssel: | Donderdag, maart 16, 2006 23:01 |
een heel mooi gedicht | |
nippy: | Donderdag, maart 16, 2006 23:01 |
moet zeggen,klinkt toch hoopvol..op naar die mooie horizon | |
Auteur: AlexanderSascha | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 16 maart 2006 | ||
Thema's: |