Langzaam verschijnt je schaduw
En denk
Ik zie je lach nog voor me
Ik ken nog steeds jouw geur
Ik voel nog steeds die warmte
Dat is wat het moielijk maakt
Om terug naar dat leven te gaan
Dat leven zonder je
Die dag met een zonnig begin
Startte altijd met jouw zin
Een zin waarvan ik gelukkig werd
Dat was ons leventje
Want nu
Start elke dag met een koude bries
En moet ik denken aan dat groot verlies
Dat wij niet langer samen zijn
We leven naast elkaar
Moet het enkel nog doen met dat (speciale?) gebaar
Ik wil zoveel meer van je
’s Avonds willen m’n gedachten niet afwijken
Niet van het echte
Toch verdwaal ik
Bevind ik me in een droomwereld
Ga ik terug naar toen
Dan zie ik me wachten op je
Daar op dat kruispunt
Ik zag je verschijnen
En dacht toen
‘Dit zit goed’
Je gaf me ’n kus
Toen had ik moeten weten
‘Dit is mijn moment van geluk’
Jammer
Maar dit is voorbij
Nooit zal ik nog vrij zijn
Je geur te ruiken
Je warmte te voelen
Of je lach te zien
Niet meer voor mij
Dat is voorbij...