Voor mijn neef, eindelijk heb ik le
Jou lach laat mij smelten
Zweven op een wolk
Van oneindige liefde
Ik dacht dat het verliefdheid was
Je kan mijn zorgen laten verdwijnen
Door enkel naar mij te kijken
Ik ken je nog maar net
Maar je bent al 19 jaar
Mijn bloed eigen neef
Ik wist het niet
Niemand die het mij kwalijk kan nemen
Niemand die had kunnen voorspellen
Dat wij elkaar op deze manier
Zouden leren kennen
Ruzies van ver voor onze tijd
Hebben nu ons lot bepaald
Verliefdheid? hoe mooi dan ook
Incest, het mag niet
Verboden bij de wet
Romantische wegen zijn gescheiden
Maar laten wij alsjeblieft verder gaan
Als beste vrienden, familie
Voor de rest van onze levens
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: vandaag_anoniem | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||