Moe
Moe
Van het leven
Voor mijn gevoel
Alles gegeven
Moe
Heb mijn doel niet bereikt
Altijd te weinig tijd
Vaak spijt
Moe
Door niet uit gekomen
Levensdromen
De twijfels die dan komen
Moe
Nu bereid om me over te geven
Over te geven, aan het leven
Aan wat het leven van mij wil
Ook al voel ik mij nu moe
En koud, en kil
Moe
Te moe
Van het vechten tegen het lot
Daar ga je langzaam aan kapot
Laat mij nu meegaan met de stroom
En hoop op een mooie droom
Terwijl ik door de herrie van het leven
Word meegesleurd
Rest er slechts nog mijn hart
Dat treurt
Het voelt alsof mijn leven, nooit is gebeurd…
lachebekje1988: | Zaterdag, maart 25, 2006 19:26 |
Ik voel met je mee! Liefs, |
|
mums: | Zondag, maart 19, 2006 22:48 |
mooi gedaan,je pijn en verdriet zijn zichtbaar,maar je leest ook dat je niet opgeeft en hoop hebt. liefs mums |
|
Kim rc: | Zondag, maart 19, 2006 22:41 |
ja soms heb je even een dip ... hopelijk kom je er weer bovenop!! sterkte!! xxx | |
vlokje: | Zondag, maart 19, 2006 22:35 |
Ondanks de triestheid een prachtig gedicht, liefs sylvia |
|
Auteur: kronkel | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 19 maart 2006 | ||
Thema's: |