zwarte bosnevel
kapotte fietslamp
een vluchtend konijn
donkere landweg
klaterende rivier
een smalle brug
leidend naar nergens
toch bevolkt
een meisje stond daar
starend naar de diepte
geen geluiden
geen gevoelens
het water des doods
is dit haar wens
ze is te jong
voor het koude water
toch is ze gelukkig
want ze droomde ervan
om te springen
te springen van deze brug
het zingende levenswater
een roepende uil
het ruisen van de bladeren
de geuren van het bos
gekleed door de droom
steeds op de vlucht
slechts één levensdoel
de sprong van deze brug
alleen de bosdieren rond je
waren de stille getuigen
Sarah, waarom sprong je
recht in je eigen dood
ik kan je nimmer vergeten
lief bloemenmeisje
je wou niet meer leven
hier op deze wereld
alleen het heldere water
van jouw prachtige rivier
hier ben je gelukkig
vaarwel Sarah