Kerst en liefde, is nog slechts koopkracht en ongeloof
Voor vrede op aarde lijken de mensen wel doof
het Westen, het Oosten, een almaar grotere kloof
Het lijkt zelfs alsof de natuur die datum verschoof
Die ene ster lijk wel in onze winters de zon
Als is: “white Christmas” nu overgoten met beton
Niemand herinnerd zich nog hoe en waar het begon
In plaats van engelengezang weerklinkt het kanon
Het kerststalleken, de dennenboom de adventkrans
De kerk in het geheel, niets heeft nog zijn oude glans
Men feest en viert met vuurwerk, tv, en wilde dans
De nachtmis, de liefde tot God, die vergeet men thans
Vrede op aarde aan alle mensen van: die wil,
Die zucht, naar kerst en liefde zonder enig verschil
Maar onze wereld is een draaiende duiventil
Want zo weinig mensen staan nog voor wat liefde stil