het anker lichten
We dreven uiteen
als schijnbare vrienden
bezigend oppervlakkig gebeuzel
die als wurgende tijddoder
met onuitgesproken woorden
wederzijdse gevoelens opriep
dat onze gezamenlijke reis
was beeindigd
want mijn zeilschip
lag al te wachten
op het lichten
van zijn anker
om te koersen
op de ultieme waarheid
in ieder moment.
als schijnbare vrienden
bezigend oppervlakkig gebeuzel
die als wurgende tijddoder
met onuitgesproken woorden
wederzijdse gevoelens opriep
dat onze gezamenlijke reis
was beeindigd
want mijn zeilschip
lag al te wachten
op het lichten
van zijn anker
om te koersen
op de ultieme waarheid
in ieder moment.
Over dit gedicht
| Auteur: victor y | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 26 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||