Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
de stilte.
stilte..
alleen het geluid van mijn knorrende maag
wanneer zal ik weer wat eten?
dat is de vraag.
stilte..
niemand die nog wakker is
maar ik kan niet meer slapen
is er dan toch echt wat mis?
gevoelloos..
huilen kan ik niet meer
waarom zou ik ook huilen?
niet ik, maar de weegschaal bepaalt de sfeer
gevoelloos..
lachen kan ik nog, maar niet zoals ik vroeger deed
mezelf ertoe dwingen
is er niemand die ziet dat dit aan me vreet?
Reacties op dit gedicht
flower89 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Mava
:
Donderdag, april 06, 2006 17:47
Verdrietig maar wel mooi, praat er met iemand over, stop het niet weg daar voel je je alleen maar ellendiger door.
Over dit gedicht
Auteur:
flower89
Gecontroleerd door:
maneschijn
Gepubliceerd op:
29 maart 2006
Thema's:
[Onzekerheid]
[obsessie]