Onverdroten...
Opeens
herinner ik
mijn inner
zo dik
diep gedaald
in een cirkel
vicieus
verdwaald
geen keus
verloren
tot het niets
toebehoren
de zee loeide
woeste golven
de zon gloeide
bij vuur
bedolven
tot pas
herrezen
vanuit 't as
krachtig en voldaan
kalme zee
volle maan
hier sta ik nu
vol
in 't bestaan
met beide benen
handen in de zij
't reiken
van dromen
raakt me
en nabij
Ninandra: | Donderdag, april 13, 2006 21:52 |
Geweldig! :) | |
keiko: | Donderdag, maart 30, 2006 08:46 |
wat is er nu heerlijker dan af en toe zo heerlijk te mogen genieten van jouw schitterende schrijfstijl.. prachtig.. liefs van Anita.. |
|
MizzTeaQ: | Donderdag, maart 30, 2006 07:33 |
Mooi Xav!Lang geleden! Liefs , T. |
|
Gerard Chevalier: | Donderdag, maart 30, 2006 06:24 |
Mooi bedacht. Gr. Gerard. |
|
Paul de Bruyn: | Donderdag, maart 30, 2006 04:26 |
Schitterend mijn vriend.. Heerlijk weer te lezen van je.. liefs, |
|
Jutta: | Donderdag, maart 30, 2006 01:16 |
Mooie kleuren zeg!! En een mooi gedicht.. Liefs, Jutta |
|
Auteur: xavion | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 30 maart 2006 | ||
Thema's: |