nooit meer
nooit meer
hoor ik zijn stem
zou hij -als ik later groot ben-
nog wel weten
wie ik ben
het is mij niet bekend
hoe het boven gaat
toch kijk ik elke nacht
of zijn sterretje er nog staat
L!@
Klaes: | Zaterdag, april 01, 2006 17:55 |
hou de verrekijker maar bij de hand groet/klaes |
|
switi lobi: | Zaterdag, april 01, 2006 12:23 |
Jij kijkt daar en ik kijk hier.........ze waken over ons. Hele dikke kus liefsliefs, switi lobi |
|
m@rcel: | Zaterdag, april 01, 2006 12:10 |
teder en zo stilmakend mooi Knuffie m@rcel |
|
Niniki: | Zaterdag, april 01, 2006 11:35 |
teder..........zo mooi. Knuffie Nini |
|
Elze: | Zaterdag, april 01, 2006 11:34 |
niet te lang blijven kijken, krijg je stijve nek van |
|
bijouken: | Zaterdag, april 01, 2006 09:19 |
Ik doe het ook, en het geeft mij troost en kracht. Mooi geschreven. Groetjes |
|
Reiger: | Zaterdag, april 01, 2006 08:24 |
Wat een mooie....ik heb deze echt met ontroering gelezen | |
Dirk Hermans: | Zaterdag, april 01, 2006 05:58 |
een krachtig gedicht met zo een sterke inhoud heel knap verwoord ,liefs Dirk |
|
maria : | Zaterdag, april 01, 2006 05:41 |
stil het drieluik gelezen het voelt als... hij weet en zal supertrots op je wezen warm knuffie met liefs, maria |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 01 april 2006 | ||
Thema's: |