Toen je me langs liet gaan
en me niet wou tegenhouden
- terwijl ik het nog zo vroeg
Merkte ik dat jouw lippen
niet geheel de mijne waren

Ik voelde je blik langs mij gaan
en je ogen prikten zachtjes
- ik wou niet kijken
Vatte toch de blik jouwer ogen
en wende mijn hoofd af

Mijn hand greep de jouwe
en wou nooit meer loslaten
doch jij maakte je los
en verliet mijn hart voor eeuwig.
 
 
Geschreven door
.rose
Reacties op dit gedicht
.rose vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

elemmïré telemnar: Dinsdag, april 04, 2006 10:17
ik vind de titel er ook echt.. een extra toevoeging zegma.. heel mooi gedaan! *x*

lachebekje1988: Zondag, april 02, 2006 19:59
Heel mooi geschreven .
Liefs,

Sifra.K: Zondag, april 02, 2006 15:21
erg mooi

Liefs,
Sifra

Nemesis: Zondag, april 02, 2006 15:19



Intens - rakend,

en ''wilde'' is inderdaad beter..

Liefs!

Quando: Zondag, april 02, 2006 15:18
Ik vind het echt prachtig.


(alleen dat ''wou'', maar dat is persoonlijk:P)

liefs,

Over dit gedicht
Auteur:  .rose Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  maneschijn
Gepubliceerd op:  02 april 2006
Thema's: